Les Invalides - Vikipedi İçeriğe atla

Les Invalides

Koordinatlar: 48°51′18″K 2°18′45″D / 48.85500°K 2.31250°D / 48.85500; 2.31250
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Les Invalides
L'Hôtel national des Invalides
Les Invalides Ön Cephe
Harita
Diğer ad(lar)Hôtel national des Invalides
Genel bilgiler
TürAnıt, Hastane, Askeri Nekropol ve Müze
Mimari tarzKlasisizm
ŞehirParis
Ülke Fransa
Koordinatlar48°51′18″K 2°18′45″D / 48.85500°K 2.31250°D / 48.85500; 2.31250
Başlama1670 (353 yıl önce) (1670)
Tamamlanma1670 (353 yıl önce) (1670)
AçılışEkim 1674
Yenileme1905

Les Invalides ya da Hôtel national des Invalides, Paris'te bulunan, içinde pek çok farklı yapı barındıran, büyük ölçüde Fransa'nın askeri tarihiyle ilintili olan bir anıttır. 24 Şubat 1670 tarihinde, XIV. Louis'nin emriyle yapılmasına karar verilmiştir.

Monarşinin savunması için canını verenlerin onuruna ve XIV. Louis döneminde gazi olan, kanlarını akıtan askerlerin kalan günlerini sükûnet ve rahatlıkla geçirebilmeleri gayesiyle inşa edilmiştir. Günümüzde de gazileri ağırlamaya devam eden anıt, askeri nekropol ve çok sayıda müze dahil olmak üzere pek çok yapıya ev sahipliği yapmaktadır.

Napolyonun mezarının üstündeki kubbe
Saint-Louis-des-Invalides Katedrali'nde

IV. Henri ve III. Henri'nin bir projesi olan Les Invalides XIV. Louis tarafından, 1670 yılında hayata geçirildi. Askeriye'nin gazilerine yardım amaçlı yapılması planlanan Les Invalides, Monarşinin savunması için canını veren ve kanlarını akıtan insanlar, kalan günlerini sükûnet ve rahatlıkla geçirebilmesi için diye XIV. Louis bir not yazmıştır.

İnşaatı Paris şehrine bağlanmadan önce küçük bir kasaba olan Grenelle'de başlamasına karar verilmiştir. Yetki, François Michel Le Tellier de Louvois tarafından, Libral Bruant adındaki fransız mimara verilmiştir.

Libral Bruant'ın düşüncesinde Krallık kur olan büyuk bir kurun etrafına dört tane kur yapmaktı. Çalışmalar Mart 1671 tarihinden Şubat 1677 tarihine kadar hızlı bir şekilde sürmüştür. İkâmet eden ilk insanlar Ekim 1674 tarihinde gelmiştir. Ancak bir seneden az bir süre sonra, Krallık kurun arka tarafı yıkılmıştır, yerine temeli büyük kubbe olacak malzemeler konmuştur.

Kilisenin inşaatı Libral Bruanta verilmiştir, ancak 1676 yılında projesi beğenilmeyerek, giriş ve revir sektörlerin mimarlığını yapan Jules Hardouin-Mansart Kilisenin yapımının mimarı olarak atanmıştır. Kilisenin inşaatı 30 yıl sürmüş ve 28 Ağustos 1706 tarihinde bitmiştir ve anıttın anahtalar Jules Hardouin-Mansart tarafından XIV. Louis'e verilmiştir. Bina, devamlılığı olmasına rağmen, aslında çift bina olarak yapılmıştır : nef askerlerin kilisesi olarak anılmaktadır ve sunağın bulunduğu bölüm ise kubbenin kilisesi olarak geçer. 1873 yılında iki bina arasına cam yerleştirerek resmen ikiye ayrılılmıştır.

Hôtel national des Invalides, bir Kilise, bir üniforma yapım evi, bir basımevi, yaşlı askerler için bir misafirhane (bugünkü adıyla huzur evi) ve bir askerî hastane bulunmaktaydı.

15 Temmuz 1804 tarihinde, Les Invalides kilisesinde şatafatlı bir resmi tören dünzenlenmiştir : bu törende Napolyon Bonapart Legion D'Honneur Nişanını yetenekli subaylara ilk kez vermiştir.

Les Invalides,1872 yılında topçuluk müzesi ve 1896 yılında tarihi ordu müzesi ile iki müze inşa edilmiştir. Bu iki müze 1905 yılında birleştirilerek, musée de l'armée (askeriye müzesi) olmuştur.

Bugünlerde bile Hôtel national des Invalidesde fransız ordusuna mensup yüze yakın emekçi ve gazi barındırıyordur.

13 Eylül 2008 tarihinde, XVI. Benedictus Les Invalides alanında 260.000 kişiye bir ayin düzenlemiştir.

Invalides şapeli ve kubbesi

Saint-Louis-des-Invalides Katedrali

[değiştir | kaynağı değiştir]

Invalides hastanenin pansiyonerlerini ağırlamak amacıyla inşa edilen Invalides şapeli, katedral "rütbesine" yükseltilmiştir. Katololik Askeriyenin Piskoposunun merkezi ilan edilmiştir.

Jules Hardouin-Mansart tarafından hazırlanan binanın planı basittir : kare şekli alan planın içinde Yunan haç bulunacaktı. İçten bakıldığında katı bulunmayan ancak dıştan binanın yüzü iki seviyeye ayrıldığını görmek mümkündür. Silindir şekli alan bir sütunün üstünde duran Kubbenin ikinci katı büyük camlarla süslendirilmiştir. Katedral, Klasisizm mimarlığını tam temsil etmemektedir : eğri lentolu yüksek camlar, silindirsi sütunun alt kısmını saran ikişer sütunleri sarmaktadır ; bu ikişer ikişer şeklinde dizilen sütunler, Klasisizmde olduğu gibi kubbenin ana yönlerine değil, iki çarpı iki şeklinde yerleştirildiler ; bu şekilde kubbenin daha dayanıklı olması bekleniyordu. Ve aynı sebebten dolayı, silindirsi sütunun üst kısmına, çift sütunlerin üstüne küçük bezeme kıvrımı inşa edilmiştir.

Yumurta biçiminde olan ve etrafı ateş şeklindeki çömleklerle süslendirilen kubbe, altın motiflerle ve okülüslerle kaplanmıştır. Üzerinde ise lanterno bulunmaktadır. Küçük, kare şeklindeki lanterno kilisenin cephesine göre biraz eğri durmaktadır ve köşerlerine üstünde heykel olan sütunlar vardır. Lanternonun üstünde, üstünde Haç olan ince bir dikilitaş vardır.

Eski geleneklere dayanarak, tonozun altına düşmanların bayrakları sergilenmektedir. İlk konsolos, Tolentino antlaşmasından sonra İtalya tarafından Fransa'ya verilen şaheserleri orada sergilemek istemiştir ; ancak Davidin tereddütleri ve mimar Pierre Fontaine'nin tavsiyeleriyle düşmanlardan alınan bayrakları sergileme kararı buradan almıştır.

Meydandaki namluların dizilişi

Şehir Planlaması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Altınla kaplanmış kubbe, Paris'in payzajında tam bir işaret noktası halindedir.

Kuzeyde, Les Invalides anıttın kurları, Avusturya ve Finlandiya büyükelçilerin ve Dışişleri bakanlığın bulunduğu büyük bir meydanla kendi sınırlarını aşmaktadır. Ucunda ise tekerlekli patenciler için çimentolanmış iki alan bulunmaktadır.

Invalides meydanın ucunda, Sen Nehri III. Alexandre köprüsünden geçilerek, Petit Palais ve Grand Palais'ye ulaşılmaktadır.

L'alignement de canons sur l'esplanade est hautement symbolique. Ces canons sont en effet pointés vers le palais de l'Élysée pour rappeler à son locataire qu'en France c'est le Peuple qui est souverain et qu'il peut à tout moment reprendre les armes.

Meydandaki namluların dizilişinin ve Élysée sarayına doğru yönlendirilişinin sembolik anlamı vardır : Fransa'da halk egemendir ve her zaman silahları tekrar ele geçirebilir. Bu da Élysée sarayında oturanlar için bir uyarıdır.

Askeri Panthéon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çok sayıda ünlü Fransız askerlerinin mezarları Les Invalides anıtında bulunmaktadır.

Les Invalides Valileri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 1678-1696 : Prévôt-Général Lemaçon d'Ormoy (?-1675)
  • 1696-1705 : Chevalier André Blanchard de Saint-Martin de Taley (1613-1696).
  • 1705-1728 : Nicolas Desroches d'Orange (1626-17??).
  • 1728-1730 : Alexandre de Boyveau (1660-1728).
  • 1730-1738 : Beaujeu de Jauges.
  • 1738-1742 : Pierre de Vissecq de Ganges (1652-1738).
  • 1742-1753 : Joseph de Mornay de Saint-André (1670-1742) également nommé Marnais de la Bastie, Chevalier de Saint-André.
  • 1753-1766 : Jean-Marie Cornier de la Courneuve (1670-1753).
  • 1766-1783 : Général François d'Azemard de Panat de la Serre (1695-1766).
  • 1783-1786 : Lieutenant-Général Jean Joseph Sahuguet d'Espagnac (1713-1783).
  • 1786-1789 : Lieutenant-Général Jacques-Antoine-Hippolyte de Guibert.
  • 1804-1804 : Général Jean-François Berruyer.
  • 1804-1819 : Maréchal Jean Mathieu Philibert Sérurier.
  • 1819-1821 : Maréchal François-Henri de Franquetot de Coigny.
  • 1821-1830 : Général Victor Marie Nicolas de Faÿ de la Tour-Maubourg (1768-1850)
  • 1830-1833 : Maréchal Jean-Baptiste Jourdan (1762-1833).
  • 1833-1837 : Lieutenant-Général Charles-Marie Denys de Damrémont.
  • 1837-1842 : Maréchal Bon Adrien Jeannot de Moncey.
  • 1842-1847 : Maréchal Nicolas Charles Oudinot.
  • 1847-1849 : Maréchal Gabriel Jean Joseph Molitor.
  • 1849-1853 : Général Jean-Thomas Arrighi de Casanova.
  • 1853-1863 : Maréchal Philippe Antoine, Comte d'Ornano.
  • 1863-1883 : Général de Edmond Martinprey (1808-1883)
  • 1883-1891 : Général Louis Sumpf (1816-1891).
  • 1891-1902 : Général Paul-Edouard Arnoux (1822-1902).

(...)

  • 1923-1944 : Général Augustin Mariaux (1864-1944).
  • 1944-1951 : Général Antoine Rodes (1870-1951)
  • 1951-1964 : Général Charles Raoul Monclar (1892-1964),
  • 1964-1973 : Général Jacques de Grancey (1894-1973).

(...)

  • : Général Bertrand de Lapresle
  • : Général Hervé Michel Gobilliard

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]