rym

rym (język polski)

wymowa:

IPA: [rɨ̃m], AS: [rỹm], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. para dwóch słów na końcu wersu utworu pisanego wierszem o identycznych lub podobnie brzmiących końcówkach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rym	rymy
dopełniacz	rymu	rymów
celownik	rymowi	rymom
biernik	rym	rymy
narzędnik	rymem	rymami
miejscownik	rymie	rymach
wołacz	rymie	rymy

przykłady:

(1.1) Co to za wiersz, skoro nie ma rymów?

składnia:

kolokacje:

(1.1) rym dokładny / pełny / niedokładny • rym krzyżowy / przeplatany • układ rymów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) asonans, dysonans, konsonans

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rymowanka ż

czas. rymować

ims. rymowany

związki frazeologiczne:

częstochowski rym / rym częstochowski

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rhyme
• baskijski: (1.1) errima
• bułgarski: (1.1) рима ż
• duński: (1.1) rim n
• esperanto: (1.1) rimo
• hiszpański: (1.1) rima ż

źródła:

rym (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) naokoło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. niem. rum

uwagi:

źródła: