przygłup – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny Przejdź do zawartości

przygłup

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przygłup (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. depr. ktoś głupkowaty
(1.2) pot. depr. upośledzony umysłowo[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nauczycielka fizyki wyzywała mnie od przygłupów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) baran, bęcwał, głupiec, głupek, cymbał, debil, dureń, idiota, imbecyl, jełop, kretyn, młotek, tępak, tuman, osioł, palant, przychlast, przygłupek, półgłówek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przygłupek m, głupawka ż
przym. przygłupi, głupi
przysł. przygłupio
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przygłupek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.