mężczyzna

mężczyzna (język polski)

trzej mężczyźni (1.1)

wymowa:

​, IPA: [mɛ̃w̃ʃˈt͡ʃɨzna], AS: [mẽũ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dorosły człowiek płci męskiej; zob. też mężczyzna w Wikipedii

(1.2) pot. kochanek

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(2.1) daw. mężczyźni (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mężczyzna	mężczyźni
dopełniacz	mężczyzny	mężczyzn
celownik	mężczyźnie	mężczyznom
biernik	mężczyznę	mężczyzn
narzędnik	mężczyzną	mężczyznami
miejscownik	mężczyźnie	mężczyznach
wołacz	mężczyzno	mężczyźni
depr. M. i W. lm: (te) mężczyzny

(2.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mężczyzna	mężczyzny
dopełniacz	mężczyzny	mężczyzn
celownik	mężczyźnie	mężczyznom
biernik	mężczyznę	mężczyzny
narzędnik	mężczyzną	mężczyznami
miejscownik	mężczyźnie	mężczyznach
wołacz	mężczyzno	mężczyzny

przykłady:

(1.1) Jako operatorów żurawi budowlanych tradycyjnie zatrudnia się wyłącznie mężczyzn – choć wyjątki się zdarzają.

(1.2) Pani Celino, miała pani wielu mężczyzn w swoim życiu?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pan, facet; pot. facio, faciu, koleś; symbol. ♂; skr. M; gw. (Górny Śląsk) chop

antonimy:

(1.1) kobieta, chłopiec

(2.1) daw. żeniczyzna, żeńczyzna, żeńszczyzna

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) agregat, cham, chłopisko, delikwent, dżentelmen, gostek, jegomość, kobieciarz, koleś, kolo, mięśniak, paker, singiel, wąsal, ziomuś

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mąż mos, męskość ż, męstwo n

czas. mężnieć ndk., zmężnieć dk.

przym. męski, zamężny

przysł. męsko, mężnie, po męsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *mǫžьščina

uwagi:

tłumaczenia:

• akadyjski: (1.1) 𒀀𒉿𒈝
• amharski: (1.1) ወንድ m
• angielski: (1.1) man
• arabski: (1.1) رجل m, آدم m, egip. arab. راجل
• baskijski: (1.1) gizon, gizaseme
• bhodźpuri: (1.1) मनई m
• białoruski: (1.1) мужчына m (mužčyna)
• bretoński: (1.1) gwaz m, den m
• bułgarski: (1.1) мъж m (mǎž)
• buruszaski: (1.1) hir
• chiński standardowy: (1.1) 男 (nán), 男人 (nánren)
• chorwacki: (1.1) muškarac m
• czeski: (1.1) muž m
• czirokeski: (1.1) ᎠᏍᎦᏯ (asgaya)
• czukocki: (1.1) ӄԓявыԓ
• duński: (1.1) mand w
• elfdalski: (1.1) kall m
• esperanto: (1.1) viro
• estoński: (1.1) mees
• ewenkijski: (1.1) бэе (bėje)
• farerski: (1.1) maður m
• fenicki: (1.1) 𐤀𐤃𐤌 (ʾdm)
• fiński: (1.1) mies
• francuski: (1.1) homme m
• fryzyjski: (1.1) man m
• górnołużycki: (1.1) muž m
• grenlandzki: (1.1) angut
• gruziński: (1.1) კაცი (k'aci)
• guarani: (1.1) ava
• hawajski: (1.1) kāne
• hebrajski: (1.1) אדם m (A'dam), גבר m (gewer), איש m (isz)
• hindi: (1.1) आदमी m (ādamī), नर m (nar)
• hiszpański: (1.1) varón m, hombre m
• ido: (1.1) viro
• indonezyjski: (1.1) pria / laki-laki
• interlingua: (1.1) homine, viro
• irlandzki: (1.1) fear m
• islandzki: (1.1) maður, karlmaður
• japoński: (1.1) 男 (おとこ, otoko), 男性 (だんせい, dansei)
• jidysz: (1.1) מאַנצביל m (mancbil), מאַן m (man), מאַנספּאַרשוין m (mansparszojn), ייִד m (jid), זכר m (zocher)
• joruba: (1.1) ọkùnrin
• kabylski: (1.1) argaz
• kakczikel: (1.1) ala'
• kaszubski: (1.1) chłop m
• kataloński: (1.1) home m, baró
• klingoński: (1.1) loD
• koreański: (1.1) 남자, 남성
• krymskotatarski: (1.1) aqay
• łaciński: (1.1) vir m
• manx: (1.1) dooinney m
• marathi: (1.1) पुरुष m
• nahuatl klasyczny: (1.1) tlacatl
• nahuatl ze środkowej Huasteki: (1.1) tlakatl
• niderlandzki: (1.1) man m
• niemiecki: (1.1) Mann m
• norweski (bokmål): (1.1) mann m
• nowogrecki: (1.1) άντρας m (ántras)
• nowopruski: (1.1) wīrs m
• ormiański: (1.1) տղամարդ (tghamard)
• pali: (1.1) nara m
• perski: (1.1) مرد (mard)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,     ; przedrostek:
• portugalski: (1.1) homem m, varão m
• prowansalski: (1.1) òme m
• quenya: (1.1) nér
• rosyjski: (1.1) мужчина m (mužčina)
• rumuński: (1.1) om m, bărbat m
• sanskryt: (1.1) नर m (nara), पुरुष m (puruṣa)
• słowacki: (1.1) muž m
• sranan tongo: (1.1) man
• staroangielski: (1.1) wer m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) мѫжь m
• starofryzyjski: (1.1) mon m
• starogrecki: (1.1) ἀνήρ m (anḗr)
• staroirlandzki: (1.1) fer m
• szkocki gaelicki: (1.1) fear m
• szwedzki: (1.1) man w
• tagalski: (1.1) lalaki, kelot, lalaksot
• tahitański: (1.1) tāne, taʻata
• tetum: (1.1) mane
• tok pisin: (1.1) man
• turecki: (1.1) adam
• tuvalu: (1.1) tangata
• tybetański: (1.1) ཕོ (pho)
• ukraiński: (1.1) чоловік m (čolovìk)
• węgierski: (1.1) férfi
• wilamowski: (1.1) mon m, mōn m, maon m
• włoski: (1.1) uomo m
• wolof: (1.1) góor

źródła: