jarmark
Wygląd
jarmark (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hand. rodzaj targu o znaczeniu ponadlokalnym, stanowiącego miejsce wolnej wymiany towarów handlu dalekosiężnego; zob. też jarmark w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jarmark jarmarki dopełniacz jarmarku jarmarków celownik jarmarkowi jarmarkom biernik jarmark jarmarki narzędnik jarmarkiem jarmarkami miejscownik jarmarku jarmarkach wołacz jarmarku jarmarki
- przykłady:
- (1.1) Kupię sobie kapelusz na jarmarku w Jarosławiu.
- (1.1) Potocznie nazwa targ i jarmark używana jest zamiennie.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jarmark koński • Jarmark Dominikański / Franciszkański / Jagielloński / Świętojański / Gryfitów
- synonimy:
- (1.1) targ, bazar, targowisko, rynek, giełda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jarmarkowicz m, jarmarcznik m, jarmarczność ż, Jarmarkowszczyzna ż
- czas. jarmarczyć ndk., jarmarkować ndk.
- przym. jarmarczny, jarmarkowy
- związki frazeologiczne:
- trzy gęsi, dwie niewieście uczyniły jarmark w mieście
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fair
- bułgarski: (1.1) панаир m
- esperanto: (1.1) foiro
- kaszubski: (1.1) jôrmark m, tôrg m
- kataloński: (1.1) fira ż
- ukraiński: (1.1) ярмарок m
- wilamowski: (1.1) jumyt m, jūəmyt m, jümyt m
- włoski: (1.1) fiera ż
- źródła:
jarmark (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) jarmark
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jarmark jarmarky dopełniacz jarmarku jarmarků celownik jarmarku jarmarkům biernik jarmark jarmarky wołacz jarmarku jarmarky miejscownik jarmarce / jarmarku jarmarcích narzędnik jarmarkem jarmarky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jarmareční
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: