blednąć – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny Przejdź do zawartości

blednąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

blednąć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) stawać się bladym[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc lub rzad.[2] koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Ale już gwiazdy bledną, o Ligio, a porannyLucyferświeci coraz mocniej[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blady, bladziutki, bledziutki
rzecz. bladość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „blednąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „blednąć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Henryk Sienkiewicz: Quo vadis (1895-1896)