Maszyna drukarska – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Maszyna drukarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niemiecka maszyna drukarska z 1811
Sześciocylindrowa maszyna drukarska skonstruowana przez Richarda Hoe z 1864

Maszyna drukarska – podstawowe urządzenie przemysłu poligraficznego, służące do wykonywania druku na skalę przemysłową. Urządzenia mające ten sam cel w zależności od budowy, sposobów składania czcionek i drukowania ich lub wydruku na danym podłożu, mogą się całkowicie różnić od siebie - stąd też znanych jest obecnie wiele ich rodzajów. Pierwszą maszyną drukarską była prasa drukarska, wynaleziona ok. roku 600 n.e. w Chinach. W Europie druk pojawił się dopiero w latach 40. XV wieku n.e. za sprawą Gutenberga.

Maszyny drukarskie można dzielić np.:

Główne elementy budowy maszyny drukującej offsetowej arkuszowej:

  1. Samonakładak i mechanizm stołu spływowego
  2. Korpus i napęd maszyny
  3. Zespół prowadzenia arkuszy, w tym:
    1. mechanizm przekazujący arkusze ze stołu spływowego
    2. mechanizm łapek
    3. mechanizm przenoszący i odwracający arkusz
    4. mechanizm odbierający (wykładak)
  4. Zespół drukujący, w tym:
    1. cylinder formowy
    2. cylinder pośredni
    3. cylinder dociskowy
  5. Zespoły farbowy i nawilżający
  6. Zespół myjący (czyszczący)