Język kabylski
| Obszar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3 126 000 (1995)[1] niektóre szacunki mówią o 6 milionach[1] | ||||||
| Pismo/alfabet | |||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| ISO 639-2 | kab | ||||||
| ISO 639-3 | kab | ||||||
| IETF | kab | ||||||
| Glottolog | kaby1243 | ||||||
| Ethnologue | kab | ||||||
| GOST 7.75–97 | каб 251 | ||||||
| WALS | kbl | ||||||
| SIL | kab | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język kabylski (kabyle, nazwa własna: taqbaylit) – język afroazjatycki z północnej gałęzi rodziny berberyjskiej, używany według różnych szacunków przez od ponad 3 do 6 milionów Kabylów, głównie w północnej Algierii[1]. Nie posiada tam jednak, podobnie jak inne berberyjskie języki, oficjalnego statusu, choć pojawia się w publicznym radiu i telewizji.
Język kabylski jest zapisywany głównie zmodyfikowanym alfabetem łacińskim. Sporadycznie stosuje się też neo-tifinagh – zmodernizowany starożytny alfabet berberyjski. Bywa też używany zapis arabski.
Istnieje bardzo niewiele zabytków tego języka, piśmiennictwo rozwija się dopiero od połowy XX wieku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d M. Paul Lewis (red.), Kabyle, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 16, Dallas: SIL International, 2009 [dostęp 2011-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-01] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).