auvir

Occitan

Etimologia

Del latin audire.

Prononciacion

/awˈvi/, /awˈvi/

Sillabas

au | vir (2)

Vèrb

auvir (lemosin) (provençau) (vivaroaupenc)

1. Percebre de sons per las aurelhas.

   Si avetz auvit per cas la font e la granda aiga e la fuelha purar, lo marmús de l'erba madura en los prats, podetz saber çò qu'ai a dire. (Marcèla Delpastre, Los Saumes pagans).

Variantas dialectalas

• audir (gascon), (nissard)
• ausir

Derivats

• auvida
• auvidor

Traduccions

alemand: hören (de) anglés: to hear (en) breton: kleved (br) catalan: sentir (ca), oir (ca) espanhòl: oír (es) francés: entendre (fr); lit. ouïr (fr) francoprovençau/arpitan: aouir (frp) gaelic escocés: cluinn (gd)

gaelic irlandés: dois (ga) italian: sentire (it), udire (it) meglenoromanés: uzări (ruq), uzori (ruq) neerlandés: horen (nl) portugués: ouvir (pt) romanés: auzi (ro) sicilian: sèntiri (scn)