ön
Tyrkisk
[rediger]Substantiv
[rediger]ön
Grammatikk
[rediger]| entall | flertall | |
|---|---|---|
| nominativ | ön | önler |
| genitiv | önün | önlerin |
| dativ | öne | önlere |
| akkusativ | önü | önleri |
| lokativ | önde | önlerde |
| ablativ | önden | önlerden |
Uttale
[rediger]- IPA: [œn]
Beslektede termer
[rediger]önce, öncü, önder, önek, öngörmek, önlemek, önsöz