stug

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stug    (hulp, bestand)
• IPA: / stʏx / (1 lettergreep); /stɵx/

Woordafbreking

• stug

[1], [3]	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	stug	stugger	stugst
verbogen	stugge	stuggere	stugste
partitief	stugs	stuggers	-

Woordherkomst en -opbouw

• Van Middelnederlands stuch, stugge. Verder te herleiden tot Indo-Europees *(s)teuk- . Etymologisch verwant met o.a.: Grieks τύκος, Oudkerkslavisch tŭknǫti, Oudiers sga, Nederlands stuk.
• In de betekenis van ‘stijf’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350

[2]	stellend
onverbogen	stug
verbogen	(alleen predicaat)

Bijvoeglijk naamwoord

stug

1. (materiaalkunde) weinig meegevend, weerbarstig

   • Het valt niet mee die stugge vacht te borstelen. 

2. weinig waarschijnlijk, niet of nauwelijks geloofwaardig

   • Dat lijkt me echt stug. 

3. (met name van personen) niet of weinig tegemoetkomend/toegeeflijk/inschikkelijk; onvriendelijk, stuurs

   • De stugge houding van de vakbonden. 

Antoniemen

• [1] flexibel
• [2] waarschijnlijk
• [3] inschikkelijk, toegeeflijk, welwillend

Afgeleide begrippen

• stugheid

Bijwoord

stug

1. zonder zich ergens wat van aan te trekken

   ▸ Goldie lachte zich gek toen Pogue stug bleef doorblowen tijdens het eten en ik kreeg herhaaldelijk opmerkingen naar mijn hoofd over de kwaliteit van het slijmerige water, dat inderdaad erg vies smaakte door de groene algen.

Anagrammen

• guts

Vertalingen

    1 weerbarstig   

Duits: steif (de), spröde (de), hart (de)

Gangbaarheid

• Het woord stug staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stug" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.