bongok

Bahasa Melayu

Takrifan

bongok (ejaan Jawi بوڠوق)

1. (kata kasar) bodoh, dungu (tidak cerdik atau pandai)

Sebutan

• Kamus Dewan: bo·ngo/
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /bo.ŋoʔ/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /bo.ŋʊʔ/
• Rima: -oŋoʔ, -ŋoʔ, -oʔ

Rujukan

• "bongok" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bongok" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.