Lingua ilocana - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Lingua ilocana

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ilocano
Pronuncia:/iːloʊˈkɑːnoʊ/
Outros nomes:Iloko, Iluko, Pagsasao nga Ilokano
Falado en: Filipinas
Rexións: Luzón
Total de falantes: 9,1 millóns (2015)
Posición: 88
Familia: Austronesia
 Malaio-polinesia
  Filipina
   Filipina do norte
    Luzón do norte
     Ilocano
Escrita: alfabeto latino
baybayin (histórico)
Status oficial
Lingua oficial de: Lingua rexional de Filipinas
Regulado por: Komisyon sa Wikang Filipino
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ilo
ISO 639-3: ilo
Mapa
Status

O ilocano está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[1]

O ilocano (Pagsasao nga Ilokano) é unha lingua malaio-polinesia que se fala en Filipinas. É a terceira lingua máis falada do país. É unha lingua austronesia e está relacionada co malaio (indonesio e malaisio), co tetum, co chamorro, co fidxiano, co maorí, co hawaiano, co samoano, tahitiano, co paiwan e co malgaxe. Está estreitamente con algunhas das linguas austronesias que se falan no norte de Luzón, e é mutuamente intelixible co balangao e cos dialectos orientais da lingua bontoc.[2]

  1. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  2. Lewis (2013). Ethnologue Languages of the World. Retrieved from:http://www.ethnologue.com/language/ebk

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Gálvez Rubino, Carl Ralph (2000). Ilocano Dictionary and Grammar: Ilocano-English, English-Ilocano. University of Hawái Press. ISBN 0-8248-2088-6.