dwingen — Wiktionnaire, le dictionnaire libre Aller au contenu

dwingen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
À rapprocher de l’allemand zwingen.
Présent Prétérit
ik dwing dwong
jij dwingt
hij, zij, het dwingt
wij dwingen dwongen
jullie dwingen
zij dwingen
u dwingt dwong
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben dwingend gedwongen

dwingen \dʋɪŋ.ə:\ transitif

  1. Forcer, obliger, contraindre, astreindre (à).
    • zich dwingen : se forcer à.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]