اتاق

فارسی

آوایش

• /اُ/تاق/

اسم

اتاق

1. بخشی از یک ساختمان که دارای چهار دیوار، سقف، و دَر است و برای سکونت یا کار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
2. بخشی از خودرو که سرنشینان در آن می‌نیشنند.
3. (فنی): فضایی در خودروهای باربر که بار داخل آن قرار می‌گیرد.

کهن واژه

1. اُتاق ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اُ - طاق قابل تجزیه باشد؛ که به معنی اون طاق یا اون یکی طاق مدّنظر بوده است. مانند اجاق.

واژه‌های مشتق شده

• اتاق تجارت، اتاق بازرگانی، اتاق بهبودی، اتاق پایاپای، اتاق پذیرایی، اتاق پرو، اتاق تعاون، اتاق فرمان، اتاق عمل، اتاق گچ، اتاق درد

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
آلمانی: Zimmer de، Raum de اسپانیایی: cuarto es، habitación es، pieza essala es انگلیسی: room en ایتالیایی: sala it، (اتاق خواب) stanza it، camera it پرتغالی: sala pt، (به خصوص اتاق خواب) quarto pt تاجیکی: ҳуҷра tg، хона tg، *утоқ tg ترکی استانبولی: oda tr چکی: pokoj cs، místnost cs روسی: комната ru فرانسوی: (اتاق خواب) salle fr، pièce fr، chambre fr هلندی: ruimte nl، kamer nl انگلیسی: room chamber workroom		vestry vacuum chamber undercroft toolroom tearoom surgery study studding spense spence sitting room sickroom room mate living room hall workshop vestiary suite		stokehold solarium linoleum vestibular smoking room roomful deckhouse wood block redo speaking tube smoker stateroom europen plan reservation

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس