łamaga

See also: łamagą

Polish

Etymology

Deverbal from łamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /waˈma.ɡa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɡa
• Syllabification: ła‧ma‧ga

Noun

łamaga m pers or f

1. (colloquial, derogatory) clumsy or inept person; an oaf; a blunderer

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Masculine declension:

Declension of łamaga

	singular	plural
nominative	łamaga	łamagi
genitive	łamagi	łamagów
dative	łamadze	łamagom
accusative	łamagę	łamagów
instrumental	łamagą	łamagami
locative	łamadze	łamagach
vocative	łamago	łamagi

Feminine declension:

Declension of łamaga

	singular	plural
nominative	łamaga	łamagi
genitive	łamagi	łamag
dative	łamadze	łamagom
accusative	łamagę	łamagi
instrumental	łamagą	łamagami
locative	łamadze	łamagach
vocative	łamago	łamagi

Further reading

• łamaga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łamaga in Polish dictionaries at PWN