emër – Wiktionary Zum Inhalt springen

emër

Es wurde noch keine Version als gesichtet markiert.
Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
Kasus Singular Plural
unbestimmt bestimmt unbestimmt bestimmt
Nominativ emër emri emra emrat
Genitiv (i/e/të/së) emri emrit emrave emrave/(emravet)
Dativ emri emrit emrave emrave/(emravet)
Akkusativ emër emrin emra emrat
Ablativ emri emrit emrash emrave/(emravet)

Alternative Schreibweisen:

émër

Worttrennung:

e·mër (e·mri), Plural: e·mra (e·mrat)

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1a] für Menschen, Tiere, Objekte, Orte: Name
[1b] Übername, Spitzname
[1c] figurativ: bekannter, berühmter, historischer Name; Berühmtheit
[2] Linguistik: Nomen, Substantiv
[3] figurativ: Ruhm, Ruf, Leumund

Herkunft:

Standardalbanische und toskische Form von gegisch emën (ohne Rhotazismus).
Von protoalbanisch *enmen- oder *inmen-;[1]
etymologisch nah bei altirisch ainm → ga, altpreußisch emnes → prg, proto-slawisch *jьmę (vgl. altkirchenslawisch имѧ → cu (imę)), usw.[2]

Synonyme:

[1a] emërtim
[1b] nofkë
[1c] shquar, njohur
[3] famë

Gegenwörter:

[1a, b, c] paemër, anonim
[2] mbiemër, folje, ndajfolje, parafjalë, lidhëzpjesëzelement fjalëformues, pasthirrmë, përemër, nyjë
[1c, 3] kurrkush, hiç

Oberbegriffe:

[1–3] fjalë
[2] gjuhësi, linguistikë

Unterbegriffe:

[1–3] mbiemër
[2] emër i përgjithshëm, emër i përveçëm

Beispiele:

[1a] Gjatë tërë asaj lufte shumëvjeçare parazgjedhore dhe shumë parave që arrinin edhe në skajet më të largëta të perandorisë britanike, emri i tij u bë më i njohur.
Während dieses mehrjährigen Vorwahlkrieges und einer Menge Geld, das bis in die entlegensten Winkel des britischen Reiches reichte, wurde sein Name bekannter.
[1b] E urrej këtë emër qesharak.
Ich hasse diesen lächerlichen Übernamen.
[1c] Ajo tha se ai ishte një emër i madh.
Sie sagte, dass er eine grosse Berühmtheit war.
[2] Mbiemri është në varësi të numrit të emrit.
Das Adjektiv hängt von der Zählform des Nomens ab.
[3] Kam bërë emër në Itali.
Ich habe einen Ruf in Italien.
Ich habe mir einen Namen gemacht in Italien.

Wortbildungen:

[1] Adjektive: emëror m, emërore f; (i m/e f) emëruar; (i m/e f) emërshuar; (i m/e f) emërtuar, emërtues m, emërtuese f; (i m/e f) emërzuar; (i m/e f) çemëruar; (i m/e f) paemër; përemëror m, përemërore f
[1] Partizipien: emëruar, emërshuar, emërtuar, çemëruar
[1] Substantive: emërim m, emërues m, emërtim m, emërtesë f; çemërim m; paemër m/f; përemër m
[1] Verben (Aktiv): emëroj, emërtoj, çemëroj
[1] Verben (Passiv) emërohem, emërtohet, emërzohet, çemërohem
[2] emëror m, emërore f; mbiemër m

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1–3] fjalorthi.com: „emër
[1–3] fjalor.de: „emër
[1–3] fjale.al: „emër
[1–3] Albanischer Wikipedia-Artikel „Emri

Quellen:

  1. Carlo Tagliavini: L'albanese di Dalmazia: contributi alla conoscenza del dialetto ghego di Borgo Erizzo presso Zara. L.S. Olschki, 1937, S. 112.
  2. Vladimir Orel: Albanian Etymological Dictionary. 1. Auflage. Brill, Leiden/Boston/Köln 1998, S. 87.